Lokman Hekim

Ballıbabagiller familyasındandır. Anayurdu Avrupanın güneyi ile Akdeniz havzasından Orta Asyaya uzanan geniş alanlardır. Ülkemizde de yetişen zufaotu, 50-120 cm. boylanabilen, çokyıllık, kokulu, çalımsı bitkidir. Gövdesi dört köşe kesitli, dallara ayrılan yapıda ve yeşil iken, bitkinin ikinci yılında odunsulaşır. Hafif tüylü, koyu yeşil renkli, ince uzun ve ucu sivrilen yaprakları şerit ya da mızraksı biçimlidir. Arı ve kelebeklerin pek sevdiği dudak biçimli çiçekleri çoğu kez mavimsi mor, bazen pembe ya da beyaz çiçek demetleri oluşturarak, yaz ortasından eylüle kadar açar. Gözyaşı biçimli, yassı ve koyu kahverengi olan tohumları küçük olur. Bitki, tohumuyla çoğalır veya kökleri bölünerek ya da gövde kalemleri alınarak üretilir.

Bileşiminde % 1 oranında uçucu yağ, ayrıca flavonit, glisosit, diosmin ile tanen bulunan ve uzun yıllardan beri yararları bilinen zufaotu, günümüzde bazı yemeklere koku ve çeşni katmak üzere küçük miktarlarda eklenir. Kimi şarap ve likörlerin yapımında kullanılır.

Etki ve Kullanım:
� Bronşit, öksürük, boğaz ağrısı ve kronik nezlede etkilidir.
� Balgam söktürücüdür.
� Soğuk algınlığında terletici etkisiyle yararlıdır.
� Saman nezlesinde tahriş olmuş mukozayı iyileştirip rahat ettirir.
� Sindirim sistemini uyarıp sindirimi kolaylaştırır.
� Endişelilik, isteri ve hafif sara durumlarının atlatılmasına yardımcı olur.
Bu etkilerinden yararlanmak için, yaz sonunda toplanan yapraklı çiçek başakları, gölgeli ve havadar yerde kurutulur. 1-2 tatlı kaşığı çiçek-yaprak karışımı üzerine 1 bardak kaynar su dökülür ve 10-15 dakika demlendirilerek hazırlanan infüzyona, tadı acı olduğu için biraz bal eklenir. Bu infüzyondan günde üç kez birer bardak içilir.
� Aynı infüzyon yara, bere ve ezilmelere dıştan uygulanırsa çabuk iyileşmelerini sağlar.
UYARI
� Gebelik döneminde zufaotu alınmamalıdır.