Lokman Hekim

İnce ve çengelli bir yapıya sahip olan ve yaşken güzel koku veren, 1,5 metreye kadar boylanabilen büyük, otsu bir bitkidir. Uçucu yağ, flavonlar ve acı madde içerir.Anayurdu Güney Avrupa, Kuzey Afrika ve Asya’dır; Akdeniz havzasında, Türkiye’de, İspanya’da, İngiltere’de, Irak’ta, Çin’de, Hindistan’da yaygınlıkla bulunur.

700 metre yüksekliğe kadar olan kurak ve taşlı bölgelerde, sürülmeyen tarlalarda, yol kenarlarında kendiliğinden yetişir. Kireçli toprakları sever. Üretimi tohumla yapılır. İlkbaharda ekilen tohumlar o yaz çiçek açacak olgunluğa ulaşır, yazın ekilirse, ertesi yıl çiçek açar.

Bu bitki 30-100 cm yükseklikle, gövdesi köşeli, seyrek tüylü, 1-2 yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları soluk yeşil renkli, beyaz damarlı, kenarları derin dişli ve dikenlidir. Mor ve nadiren beyaz renkli çiçekleri vardır. Akdeniz v eKaradeniz bölgesinde yaygın olarak yetişir. Yo ve tarla kenarları ile boş arazilerde görülür.

Etki ve Kullanım:

Bitkinin topraküstü kısmı idrar arttırıcı, ateş düşürücü, romatizma ağrılarını azaltıcı, yatıştırıcı ve iştah açıcı olarak etkilidir. %5'lik infüzyonu yemeklerden önce 1 bardak içilerek kullanılır.

Devedikeni tohumu adıyla aktarlarda bitkinin meyveleri satılır. Karaciğer hastalıklarına karşı ve safra arttırıcı olarak tozu bal ile karıştırılarak kullanılır. Yine aynı amaçla meyvelerden hazırlanan %5'lik dekoksiyon kullanılmaktadır.

İçediği silymarin maddesi alkole bağlı karaciğer rahatsızlıklarında ilaç olarak kullanılmaktadır.

Bitkinin gövdesi kabuğu soyulduktan sonra taze olarak yenilir.